Toen Francine Shapiro in 1987 bij haarzelf vaststelde dat ritmische oogbewegingen een weerslag hebben op cognitie en emotie, ontwikkelde ze het EMDR-protocol: eye movement desensitization and reprocessing-protocol, vooral met het doel angststoornis te behandelen.

Oogbewegingen, meestal in horizontale vlak, worden uitgelokt om negatieve emoties en gewaarwordingen geassocieerd met een traumatische gebeurtenis te verlichten (desensitization) en om positieve gedachten te versterken (reprocessing). Het protocol is sterk geïnspireerd door cognitieve gedragstherapie. Aan de kernpraktijk van oogbewegingen gaat een doortastend gesprek vooraf.