Volgens integratief arts Howard Murad vormt de digitale technologie een van de grootste bedreigingen voor de wereldgezondheid. We worden continu overspoeld door informatie. In de laatste twintig jaar van zijn vijftig jaar lange artsencarrière zag hij steeds meer symptomen veroorzaakt door wat hij zelf het cultural stress anxiety syndrome noemt. Voor de integratieve geneeskunde is er een belangrijke taak weggelegd.
“Het ligt niet aan één ding, het gaat om alles. Ze kunnen hun werk en huishouden niet bijbenen met de stijgende leefkosten, het pendelen en het gevoel up-to-date te moeten zijn. Ze hebben geen tijd voor beweging, ze slapen moeizaam en hun voeding is een mess. Ze zien hun kinderen amper, hun leven ontsnapt volledig hun controle.” Zo beschrijft hij de patiënten die bij hem in de praktijk komen.
Hij ontleedt cultuurstress in zeven componenten. De eerste klinkt voor de hand liggend: tijdsdruk. Maar het gaat niet om gebrek aan tijd, maar aan de snelheid waarmee taken afgehandeld moeten worden. Een e-mail moet onmiddellijk beantwoord worden terwijl een brief vroeger een week nodig had om haar bestemming te bereiken.
We zijn doorlopend verbonden met elkaar door de digitale technologie. Voor vele werknemers betekent dit dat ze bereikbaar zijn buiten de werkuren. De grens tussen werk en vrije tijd is vervaagd en statistieken rond werkstress liegen er niet om.
Bovendien lopen we met het idee rond dat we niet meer zonder die digitale wereld kunnen. We checken onze telefoon honderden keren per dag, voor chatberichten, e-mails, het nieuws en de klok. De hersenen, de hormonen en het hart worden telkens geprikkeld, niet een keer, maar continu. Digitale verslavingen liggen constant op de loer: gokken, shoppen en cyberseks. Het meest dodelijke gevolg van smartphones is het gebruik ervan achter het stuur.
Dat we zo verbonden zijn met elkaar heeft onze eenzaamheid niet opgelost. Een vierde van de jongeren heeft tijdens de COVID19-periode te maken gehad met angst en depressie. Jongeren hebben steeds minder contact met winkeliers, onderwijzers en andere leden van de gemeenschap, omdat de digitaliteit ze overbodig heeft gemaakt.
Het vijde en zesde component zijn volgens dr. Murad de zittende levensstijl en slechte slaap. Als laatste noemt hij ‘onzekerheid’. We voelen ons ‘overgeïnformeerd’ maar de digitale wereld heeft onze realiteit herschapen. Jongeren kunnen feiten en verzinsels niet van elkaar onderscheiden, en kunnen we hen daar de schuld voor geven?
Integratieve therapeuten moeten onze gidsen zijn om de patiënt te laten zien welke tol cultuurstress eist. De gemiddelde patiënt is zich zelfs niet bewust van de onregeldheid van hun leven. Dr. Murad schrijft gezonde voeding, beweging, slaaphygiëne en huidzorg voor. Even belangrijk vindt hij mindfulness, yoga, meditatie, dagboek en lezen. En last but not least: schakel je telefoon regelmatig uit.
