Acupunctuur steekt ultradunne naalden in punten langs meridianen om disharmonische patronen te herstellen. Klassiek bestaan er 365 acupunten op meridianen die zich aan het huidoppervlak bevinden. Later werden vele andere punten beschreven, maar een behandelaar put slechts uit een arsenaal van ongeveer 150 punten. Een behandelaar gebruikt gemiddeld vijf tot vijftien naalden tijdens een sessie, 1 mm tot enkele cm diep afhankelijk van het acupunt.

Naalden kunnen tijdens plaatsing gemanipuleerd (bv. draaien en optillen/duwen) worden om stimulatie te versterken.

Acupunctuur maakt traditioneel gezien onderdeel uit van een medisch stelsel, de TCM. In het Westen staat een acupunctuurbehandeling meestal los van andere behandelingen. Kruiden nemen in de klassieke TCM een prominentere plaats in. Sommige analisten beweren dat acupunctuur in het oude China zelden toegepast werd, vanwege de dikke naalden en het gevaar voor infecties. In 1822 werd acupunctuur zelfs uit het TCM-repertoire geschrapt, om in 1954 door Mao Zedong terug in leven geroepen te worden. De theorie rond acupunten mag dan al oud zijn, de acupunctuur van vandaag is in feite erg modern.