Spiritualiteit was vroeger steeds verbonden aan een religie, pas de laatste decennia heeft ze zich losgetrokken uit de religieuze sferen. Hoe iemand zich verbonden voelt met zichzelf, de ander, de natuur, de kosmos of met god: het maakt deel uit van iemands uniek spiritueel beleven.

Gezondheid heeft een spirituele dimensie zoals dat ook erkend wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie. De noodzaak om spiritualiteit als vierde dimensie te betrekken kwam uit waarnemingen dat spiritualiteit en geloof geassocieerd zijn aan minder verslaving, depressie, ziekenhuisopname en zelfs sterftekans.

Een valkuil is de gebrekkige definitie van spiritualiteit, wat een onderzoeksdomein op zich is geworden. In de wetenschap is het niet ongewoon om over religiositeit/spiritualiteit te hebben.

Vele patiënten voelen zich niet geholpen in hun spirituele zorgbehoefte. Een aantal CAM-therapieën heeft diepe religieuze wortels (yoga, chanting, meditatie) en voldoen wel aan iemands spirituele behoefte.