Tai chi (ook: taiji, tai ji, taijichuan) is de combinatie van Oosterse gevechtskunsttechnieken, ademhalingsoefeningen, regeling van de qi-stroom en meditatie. De lichaamsoefeningen staan centraal en behelzen trage bewegingen en houdingen, die dieren en symbolen uitbeelden en die langzaam in een vloeiende reeks uitgevoerd worden.

Veel aandacht wordt besteed aan coördinatie van lichaam en geest, ontspanning van de geest en regelmatige ademhaling. Tai chi is onlosmakelijk verbonden met qi, het niet-tastbare energiesysteem van het lichaam waarop de hele traditionele Chinese geneeskunde is gebaseerd. Daarom is tai chi niet zomaar lichamelijke beweging.

Verschillende stijlen van tai chi zijn beschreven geweest: chen, yang, wu, sun en hao. De Beijingstijl is een vereenvoudigde versie van de yangstijl (24 vormen in plaats van 108 vormen). Het karakter van gevechtskunst speelt geen rol meer bij tai chi als bewegingstherapie.