Diabetici die tai chi beoefenen, gaan er verstandelijk net iets beter op vooruit dan fitnessende diabetici. Dat schrijven Chinese onderzoekers in het JAMA Open Network nadat ze een studie hadden geleid bij 300 zestigplussers met diabetes type 2 met een matige cognitieve stoornis (MCI). Een significant verschil in de MCI-score werd pas op week 36 genoteerd.
De prognose van MCI wordt door type 2-diabetes slechter: mogelijk zouden patiënten tot drie keer sneller evolueren naar dementie. Beweging is een essentiële component in het behandelprogramma van diabetes en tai chi is een veelzijdige bewegingspraktijk: ze is tegelijk een fysieke, cognitieve, sociale en meditatieve activiteit. Dat tai chi een vrij complexe sport is die om leertijd vraagt, is wellicht de reden waarom een periode van 36 weken nodig is om een verschil met een andere sport zichtbaar te maken. In dit onderzoek werd tai chi chuan beoefend; getracht werd om het aantal verbrande calorieën gelijk te houden.
De resultaten van de studie vertellen ons dat fitness de MCI-score met 1 punt doet verhogen ten opzichte van de controlegroep. Tai chi doet daar nog eens 0.8 tot 0.9 punt bij. Gemiddeld verliest een persoon met MCI een halve punt per jaar.
Vooral vrouwen hadden er baat bij, wat volgens de onderzoekers een interessant gegeven is. Vrouwen hebben meer te maken met dementie dan mannen.
Tai chi had ook een streepje voor op fitness voor wat betreft nuchtere glucosespiegel, advanced glycation endproducts (een maat voor toxische last veroorzaakt door glucose) en een geheugentest (Wechsler Memory Quotient). Op HbA1c, een belangrijke marker voor diabetes, had tai chi geen noemenswaardig effect.
