Personen met depersonalisatie-stoornis hebben een lager interoceptief bewustzijn en zijn minder mindful dan normaal. Zowel dans als training voor lichaamsbewustwording verlagen de symptomen van depersonalisatie. Dans heeft daarbij het voordeel dat het de score voor mindfulness verhoogt. De instructies voor oefeningen werden volledig online gegeven.
Bij depersonalisatie (en derealisatie) voelt iemand zich onthecht en vervreemd van zichzelf, en komt de wereld als onwerkelijk over. Kortdurende symptomen zijn niet zeldzaam, een kwart van de bevolking maakt zoiets wel eens mee, bv. na vermoeidheid of door drugs. Chronische depersonalisatie treft 1% van de bevolking maar blijft vaak ongediagnosticeerd. Bij lijders ervan zijn gevoelens afgevlakt en worden lichamelijke prikkels niet goed verwerkt (gebrekkige interoceptie).
De therapie van eerste keuze is cognitieve gedragstherapie (gesprekstherapie), die wel nuttig is om gevoelens van angst en depressie aan te pakken. Britse onderzoekers zien meer heil in bewegingstherapie omdat beweging de interoceptieve gewaarwordingen aanwakkert. Danstherapie legt ook de nadruk op het uitvoeren van mindful lichaamsbewegingen.
Ze vergeleken in het experiment twee bewegingstherapieën met elkaar. Bij beweging ter bevordering van het lichaamsbewustzijn wordt de aandacht uitdrukkelijk gericht naar het lichaam. Bij dans is het de bedoeling dat de lichaamssignalen impliciet gewaar worden gemaakt. De deelnemers kregen alle instructies online en moesten de oefeningen alleen uitvoeren, zodat er invloed van sociaal contact uitgesloten was.
Na twee weken was er een significante daling in de depersonalisatie-symptomen, die in de controlegroep niet merkbaar was. De oefeningen voor lichaamsbewustwording waren moeilijker uit te oefenen maar fysiek minder zwaar. De dansoefeningen hadden als pluspunt dat ze mindfulness sterker verhoogden.
De oefeningen hielpen de gedepersonaliseerde personen om de aandacht te verlegggen weg van hun zelfvervreemdende ervaringen en om tegelijkertijd lichaamssignalen beter te gewaarworden. Ze hielpen ook om ervaringen beter onder woorden te brengen, wat een belangrijk probleem is bij depersonalisatie. Beide bewegingstherapieën zijn toegankelijker dan psychotherapieën die meer tijd vergen.
Wat in de resultaten tegenviel, was de gemiddelde score voor lichaamsbewustzijn die in beide groepen niet gestegen was. Wel viel een lage symptoomscore voor depersonalisatie samen met een verbeterde interoceptie.
