Oefeningen gericht op ‘nekstabilisatie’ verhelpen chronische nekpijnklachten beter dan andere, isometrische oefeningen. Dat besluiten Turkse onderzoekers op basis van klinisch onderzoek met dertig patiënten. Hun oefeningen verminderden pijn en verbeterden de soepelheid van de nek, wat het dagdagelijks functioneren ten goede kwam. De stabilisatieoefeningen waren gericht op specifieke spieren die de nek stabiel houden.
Alle deelnemers van de studie werden eenmalig onder handen genomen met mobilisatietechnieken vooraleer ze aan een van de twwee reeksen oefeningen begonnen. De controlegroep kreeg isometrische oefeningen opgelegd voor hoofd-, nek- en schouderspieren. De oefeningen rond nekstabilisatie waren bedoeld voor bepaalde spiergroepen, vooral de diepe cervixflexorspieren. Die spieren houden de nek stabiel tijdens de beweging en verslapping ervan zou aan de basis liggen van nekpijn. Ook besteden de oefeningen veel aandacht aan de scapulaire spieren (rond het schouderblad), die de schouders met de nek verbinden.
De stabilisatieoefeningen verminderden de pijnintensiteit sterker dan de andere oefeningen: de score daalde van 5,8 naar 0,9 punten (andere oefeningen 1,9). De lenigheid van de nek was ook significant beter in de stabilisatiegroep, dit na zes weken stabilisatieoefeningen die twee keer per week thuis uitgevoerd konden worden.
